Terapia tyflopedagogiczna
Oferta
Tyflopedagogika jest jednym z działów pedagogiki specjalnej, jest nauką o wychowaniu i kształceniu jednostek z wadą wzroku.
W zależności od stopnia uszkodzenia wzroku wyróżnia się osoby:
- Niewidome,
- Z resztkami wzroku,
- Niedowidzące.
Wzrok ma wprost nieocenione znaczenie w nauce każdego dziecka, a więc jego brak utrudnia poznawanie rzeczywistości oraz kształtowanie umiejętności praktycznych począwszy od czynności dnia codziennego po naukę czytania i pisania. Wzrok pomaga orientować się w przestrzeni, co jest warunkiem samodzielnego poruszania.
Uszkodzenie wzroku może wystąpić na skutek:
- czynników genetycznych,
- czynników wrodzonych, gdy uszkodzenie wzroku powstaje w okresie płodowym i spowodowane jest głównie chorobami matki w czasie ciąży, także zatruciami, spożywaniem alkoholu przez matkę i wcześniactwem,
- chorób oczu po urodzeniu i w późniejszym okresie (jaskra, zaćma , nowotwory oka),
- chorób ogólnych np.: cukrzycy, gruźlicy, zapalenia opon mózgowych,
- niewłaściwej diety (brak witaminy A),
- urazów.
Rehabilitacja wzroku
Termin rehabilitacja wzroku pojawił się w latach 60-tych. Przedtem uważano, że osłabiony wzrok należy oszczędzać, aby go dłużej zachować. Jednak nauka i technika dowiodły, że używanie wzroku nie tylko nie jest szkodliwe, ale sprzyja rozwojowi umiejętności patrzenia i dostrzegania obiektów w otoczeniu.
Osobę ze słabowzrocznością nabytą musimy nauczyć patrzeć i widzieć tzn. doprowadzać do oka więcej informacji, wykorzystując do tego kontrast, właściwe oświetlenie, odpowiednie ustawienie gałki ocznej, pomoce optyczne. Musimy nauczyć w jaki sposób łączyć techniki wzrokowe z technikami dotykowymi i słuchowymi, aby zachować maksymalne bezpieczeństwo i sprawność w wykonywaniu określonej czynności.
Nauczyciele pracujący z dziećmi z uszkodzeniami wzroku muszą w swej pracy kierować się następującymi zasadami:
- dziecko z uszkodzonym wzrokiem, które nie ma dodatkowych defektów jest zdolne do osiągnięcia normalnego rozwoju psychicznego i społecznego;
- takie dziecko może osiągnąć normalny rozwój psychiczny i społeczny w tym samym czasie co dzieci widzące;
- wśród dzieci z uszkodzonym wzrokiem istnieją indywidualne różnice, które są biologicznie uwarunkowane;
- procesy poznawcze i działania dzieci z uszkodzonym wzrokiem są ze swej natury wolniejsze niż dzieci widzących;
- dzieci z uszkodzonym wzrokiem wymagają większego zaangażowania, pracy i cierpliwości oraz współpracy nauczycieli i rodziców.
Podczas zajęć tyflopedagogicznych usprawniamy:
- percepcję wzrokową
- analizę i syntezę wzrokową
- koordynację wzrokowo-ruchową, wzrokowo-słuchową, wzrokowo-słuchowo-ruchową
- pamięć wzrokową
- motorykę gałek ocznych
- prawidłowe ustawienie gałek ocznych
- mięśnie okołooczne
- wszystkie aspekty rozwoju wymagające użycia wzroku.
